Het Koninklijk wapen
Het wapen van het Koninkrijk der Nederlanden (Rijkswapen) en dat van de Koningen der Nederlanden (Koninklijk wapen) is vanaf de oprichting van het Koninkrijk in 1815 identiek. Het wapen werd in 1907 gewijzigd en voor het laatst vastgesteld bij Koninklijk Besluit van 23 april 1980, toen Beatrix Koningin werd.
Het Koninklijk Wapen wordt sinds 1907 gekenmerkt door een gouden klimmende leeuw met gravenkroon. De blauwe achtergrond (het veld) is bezaaid met verticale gouden blokjes. De term bezaaid geeft in de heraldiek aan dat het aantal niet vaststaat, waardoor er ook een aantal blokjes niet compleet is afgebeeld.
Het schild wordt gehouden door twee leeuwen die in profiel zijn afgebeeld. Op het wapenschild is een Koningskroon geplaatst. Op een lint dat onder het wapenschild bevestigd is, staat de spreuk ‘Je Maintiendrai’.
Bij Koninklijk Besluit van 10 juli 1907 (Stb. 181) werd het Koninklijk Wapen, tevens Rijkswapen, aangepast. De leeuw in het schild en de schildhoudende leeuwen droegen vóór die tijd alle drie de Koninklijke kroon, maar raakten deze kwijt nu de toegevoegde purperen hermelijn gevoerde mantel, gedekt door een purperen baldakijn, een Koningskroon ging dragen. De schildhouders waren vóór 1907 bovendien aanziend in plaats van en profil.
Symboliek
De leeuw op het wapenschild draagt een zwaard en een bundel van zeven pijlen. De leeuw is afkomstig uit het wapen van het Huis Nassau, het zwaard en de pijlenbundel van de Statenleeuw. De Statenleeuw stond op het wapen van de Staten-Generaal tijdens de Republiek der Verenigde Nederlanden. De pijlen staan symbool voor de zeven provinciën. De pijlen symboliseren ook samenwerking: de afzonderlijke pijlen zijn kwetsbaar, maar samen vormen ze een grote kracht.
De kroon en de mantel benadrukken de Koninklijke waardigheid van het Huis Oranje-Nassau.
Je Maintiendrai
De wapenspreuk ‘Je Maintiendrai’ (Ik zal handhaven / I will maintain) is sinds stadhouder Willem I (beter bekend als Willem van Oranje) de wapenspreuk van het Huis Oranje-Nassau. Hij had met het Prinsdom Oranje de spreuk geërfd van zijn neef René van Chalon. Koning Willem I nam in 1815 de spreuk over in het Koninklijk wapen.
Meer over de Wapenspreuk
Republiek wordt Monarchie
Een aantal wapenschilden uit de collectie van de Stichting Hofleveranciers in Nederland
wapenschild 1815
Over dit Schild
Willem II en Willem III
Wapenschild volgens Koninklijk Besluit van 24 augustus 1815 uit de regeerperiode van Koning Willem II en Koning Willem III.
Dit wapenschild hing bij drukkerij de Swart uit Den Haag (1803 – 2010) en werd na het faillissement van de firma aan de Stichting geschonken.
koningswapen 1815
Over dit Schild
Het helmteken
Op 24 augustus 1815 nam Zijne Majesteit (ZM) Koning Willem I in een ‘Souverein Besluit’ een helmteken aan: “twee uit eene gouden kroon zich verheffende olifantstrompen [slurven] van Azur, met gouden blokken bezaaid tussen welke de ongekroonde gouden leeuw zit”.
Dit helmteken is slechts als uitzondering gebruikt. We zien het alleen terug in de ruiterzegels van de Koningen Willem I en Willem III en in een aantal wapenschilden van beide monarchen. De helm van deze en latere koningen en koninginnen der Nederlanden in de kapel van de Orde van de Kousenband droeg een koningskroon. Er is hier dan ook geen sprake van een Rijkswapen, maar van een Koningswapen.
Het wapenschild werd in 2001 door de stichting aangekocht van de firma Pogge & Zn te Amsterdam en het bewuste schild stamt uit de regeerperiode van ZM Koning Willem III.
houten schild 1840-1890
Over dit Schild
Schoorsteenvegers
Het betreft hier een houten exemplaar uit de regeerperiodes van de koningen Willem II en III. Het wapenschild is afkomstig van de voormalige firma Andreoli, schoorsteenvegers uit Den Haag
schild met toevoeging
Over dit Schild
Boele sigaren
Wapenschild met toevoeging van de naam van de gerechtigde; hier Sigarenfabriek C.J. Boele uit Kampen (ca. 1850- ca.1900) die tevens een filiaal hadden op het Rembrandtplein in Amsterdam. Het voeren van de naam van een bedrijf in een wapenschild was niet gebruikelijk.
firma Warnars
Over dit Schild
Uitzonderlijk formaat
Het betreft een uitzonderlijk exemplaar dat afkomstig is van de firma Warnars aan het Noordeinde in Den Haag en is in 2011 door de stichting verworven en geheel in originele staat gerestaureerd. Het schild is volgens het KB van 1815 vervaardigd, maar het valt mede op door zijn grootte. Wapenschilden vervaardigd van hout van dit formaat waren een uitzondering.
alliantiewapen 1895
Over dit Schild
Le Jeune
Alliantiewapen van Hare majesteit (HM) Koningin Emma. Het model van dit wapenschild stamt oorspronkelijk van de firma L.I. van Enthoven uit Den Haag. Hiervan is door de firma W. van der Schoot uit Tilburg een exemplaar gegoten. Het predicaat hofleverancier verkreeg de firma “Le Jeune” kapsalon in Den Haag van Hare Majesteit in 1895.
wapenschild 1891
Over dit Schild
Slagerij De Kok
Wapenschild volgens Koninklijk Besluit no. 69 van Koningin Emma Regentes van 7 april 1891. (1891 – 1898). ‘Palma sub pondere crescit’ (de palmboom groeit tegen de verdrukking in) was het devies van Koningin Emma. Het wapenschild hing destijds bij de voormalige slagerij De Kok aan de Brouwersgracht in Den Haag en werd vervaardigd door de firma Braat in Delft.
vervallen
Over dit Schild
Albert Heijn
Wapenschild volgens Koninklijk Besluit van 24 augustus 1815 van HM Koningin Wilhelmina uit de periode 1898 tot 1907.
Het schild is afkomstig van een Albert Heijn filiaal. Dergelijke wapenschilden vervielen nadat het concern Ahold het predicaat Koninklijk verwierf.
Het wapenschild is sinds 1992 in het bezit van de Stichting Hofleveranciers in Nederland middels schenking door Ahold te Zaandam. Vervaardigd door “De Pletterij” te Den Haag en Metaalgieterij “Holland” te Amsterdam.
Het is namelijk zo dat zodra een bedrijf het predicaat Koninklijk verkrijgt, het hofleverancierschap automatisch vervalt.
houten schild
Over dit Schild
Houten wapenschild
Houten wapenschild van ZKH Prins Hendrik der Nederlanden. Over dit wapenschild is helaas verder niets bekend. Dit schild werd door Koninklijk Besluit van 30 september 1901 gewijzigd.
wapenschild 1901
Over dit Schild
Prins Hendrik
Wapenschild van Zijne Koninklijk Hoogheid (ZKH) Prins Hendrik der Nederlanden (1901 – 1907) vervaardigd door verschillende firma’s, zoals B. Ubbink te Doesburg (in gietijzer), Metaalgieterij “Holland” te Amsterdam (in brons) en Bosman & Florack te Amsterdam (in aluminium) Uitgevoerd volgens Koninklijk Besluit van 30 september 1901
Koningin Wilhelmina 1907
Over dit Schild
Maison de Bonneterie
Wapenschild volgens Koninklijk Besluit van 10 juli 1907 van HM Koningin Wilhelmina, vervaardigd door NV. Metaal Gieterij “Holland” te Amsterdam.
Dit schild was een schenking van Maison de Bonneterie aan de Stichting in 1994 en hing boven de ingang van het pand aan het Rokin in Amsterdam. Dit schild werd later ook door HM Koningin Juliana gebruikt.
Prins Bernhard 1937
Over dit Schild
Chiotakis Pelterijen
Wapenschild van ZKH Prins Bernhard der Nederlanden volgens het Koninklijk Besluit van 3 mei 1937. Het schild werd vervaardigd door de firma NV. Metaalgieterij “Holland” te Amsterdam. De Prins verleende het recht aan de voormalige firma CH. J. Chiotakis Pelterijen, destijds gevestigd aan de Wittevrouwenstraat 38 te Utrecht, in 1975.
Prins Bernhard was de laatste Prins-Gemaal die ook predicaten mocht verlenen. Door de wijzigingen die Koningin Beatrix in 1987 doorvoerde mocht Prins Claus geen predicaten verlenen.
wapenschild 1987 tot heden
Over dit Schild
Kruit & Oxenaar
Het huidige wapenschild behorende bij het predicaat met de toevoeging “Bij Koninklijke Beschikking Hofleverancier” na wijzigingen die HM Koningin Beatrix in 1987 heeft laten doorvoeren.
Het ontwerp stamt van Kruit & Oxenaar en werd tot 2008 vervaardigd door de firma Bosman & Florack in Amsterdam. Vanaf 2008 wordt het wapenschild vervaardigd door de firma Sillen & Co te Swalmen in Limburg. ZM Koning Willem Alexander heeft sinds zijn troonsaanvaarding in 2013 geen wijzigingen aangebracht.
Omdat er allerlei uitingsvormen geweest zijn van het predicaat heeft Koningin Beatrix in 1987 de bezem erdoor gehaald en heeft zij vastgelegd dat dit wapenschild het enige is dat gerechtigden mogen voeren. Dat geldt voor het wapenschild zelf alsmede de uitingsvormen in briefpapier, website, stickers op auto’s enz.
Er is tevens nog een uitingsvorm in zwart-wit en rood-wit. Tevens kan het wapenschild in geborduurde vorm gebruikt worden. Daarvoor zijn er vectorbestanden bij de Dienst Koninklijk Huis aan te vragen.
Een aantal wapenschilden uit de collectie van de Stichting Hofleveranciers in Nederland
wapenschild 1815
Over dit Schild
Willem II en Willem III
Wapenschild volgens Koninklijk Besluit van 24 augustus 1815 uit de regeerperiode van Koning Willem II en Koning Willem III.
Dit wapenschild hing bij drukkerij de Swart uit Den Haag (1803 – 2010) en werd na het faillissement van de firma aan de Stichting geschonken.
houten schild 1840-1890
Over dit Schild
Schoorsteenvegers
Het betreft hier een houten exemplaar uit de regeerperiodes van de koningen Willem II en III. Het wapenschild is afkomstig van de voormalige firma Andreoli, schoorsteenvegers uit Den Haag
firma Warnars
Over dit Schild
Uitzonderlijk formaat
Het betreft een uitzonderlijk exemplaar dat afkomstig is van de firma Warnars aan het Noordeinde in Den Haag en is in 2011 door de stichting verworven en geheel in originele staat gerestaureerd. Het schild is volgens het KB van 1815 vervaardigd, maar het valt mede op door zijn grootte. Wapenschilden vervaardigd van hout van dit formaat waren een uitzondering.
alliantiewapen 1895
Over dit Schild
Le Jeune
Alliantiewapen van Hare majesteit (HM) Koningin Emma. Het model van dit wapenschild stamt oorspronkelijk van de firma L.I. van Enthoven uit Den Haag. Hiervan is door de firma W. van der Schoot uit Tilburg een exemplaar gegoten. Het predicaat hofleverancier verkreeg de firma “Le Jeune” kapsalon in Den Haag van Hare Majesteit in 1895.
vervallen
Over dit Schild
Albert Heijn
Wapenschild volgens Koninklijk Besluit van 24 augustus 1815 van HM Koningin Wilhelmina uit de periode 1898 tot 1907.
Het schild is afkomstig van een Albert Heijn filiaal. Dergelijke wapenschilden vervielen nadat het concern Ahold het predicaat Koninklijk verwierf.
Het wapenschild is sinds 1992 in het bezit van de Stichting Hofleveranciers in Nederland middels schenking door Ahold te Zaandam. Vervaardigd door “De Pletterij” te Den Haag en Metaalgieterij “Holland” te Amsterdam.
Het is namelijk zo dat zodra een bedrijf het predicaat Koninklijk verkrijgt, het hofleverancierschap automatisch vervalt.
wapenschild 1901
Over dit Schild
Prins Hendrik
Wapenschild van Zijne Koninklijk Hoogheid (ZKH) Prins Hendrik der Nederlanden (1901 – 1907) vervaardigd door verschillende firma’s, zoals B. Ubbink te Doesburg (in gietijzer), Metaalgieterij “Holland” te Amsterdam (in brons) en Bosman & Florack te Amsterdam (in aluminium) Uitgevoerd volgens Koninklijk Besluit van 30 september 1901
Prins Bernhard 1937
Over dit Schild
Chiotakis Pelterijen
Wapenschild van ZKH Prins Bernhard der Nederlanden volgens het Koninklijk Besluit van 3 mei 1937. Het schild werd vervaardigd door de firma NV. Metaalgieterij “Holland” te Amsterdam. De Prins verleende het recht aan de voormalige firma CH. J. Chiotakis Pelterijen, destijds gevestigd aan de Wittevrouwenstraat 38 te Utrecht, in 1975.
Prins Bernhard was de laatste Prins-Gemaal die ook predicaten mocht verlenen. Door de wijzigingen die Koningin Beatrix in 1987 doorvoerde mocht Prins Claus geen predicaten verlenen.
koningswapen 1815
Over dit Schild
Het helmteken
Op 24 augustus 1815 nam Zijne Majesteit (ZM) Koning Willem I in een ‘Souverein Besluit’ een helmteken aan: “twee uit eene gouden kroon zich verheffende olifantstrompen [slurven] van Azur, met gouden blokken bezaaid tussen welke de ongekroonde gouden leeuw zit”.
Dit helmteken is slechts als uitzondering gebruikt. We zien het alleen terug in de ruiterzegels van de Koningen Willem I en Willem III en in een aantal wapenschilden van beide monarchen. De helm van deze en latere koningen en koninginnen der Nederlanden in de kapel van de Orde van de Kousenband droeg een koningskroon. Er is hier dan ook geen sprake van een Rijkswapen, maar van een Koningswapen.
Het wapenschild werd in 2001 door de stichting aangekocht van de firma Pogge & Zn te Amsterdam en het bewuste schild stamt uit de regeerperiode van ZM Koning Willem III.
schild met toevoeging
Over dit Schild
Boele sigaren
Wapenschild met toevoeging van de naam van de gerechtigde; hier Sigarenfabriek C.J. Boele uit Kampen (ca. 1850- ca.1900) die tevens een filiaal hadden op het Rembrandtplein in Amsterdam. Het voeren van de naam van een bedrijf in een wapenschild was niet gebruikelijk.
wapenschild 1891
Over dit Schild
Slagerij De Kok
Wapenschild volgens Koninklijk Besluit no. 69 van Koningin Emma Regentes van 7 april 1891. (1891 – 1898). ‘Palma sub pondere crescit’ (de palmboom groeit tegen de verdrukking in) was het devies van Koningin Emma. Het wapenschild hing destijds bij de voormalige slagerij De Kok aan de Brouwersgracht in Den Haag en werd vervaardigd door de firma Braat in Delft.
houten schild
Over dit Schild
Houten wapenschild
Houten wapenschild van ZKH Prins Hendrik der Nederlanden. Over dit wapenschild is helaas verder niets bekend. Dit schild werd door Koninklijk Besluit van 30 september 1901 gewijzigd.
Koningin Wilhelmina 1907
Over dit Schild
Maison de Bonneterie
Wapenschild volgens Koninklijk Besluit van 10 juli 1907 van HM Koningin Wilhelmina, vervaardigd door NV. Metaal Gieterij “Holland” te Amsterdam.
Dit schild was een schenking van Maison de Bonneterie aan de Stichting in 1994 en hing boven de ingang van het pand aan het Rokin in Amsterdam. Dit schild werd later ook door HM Koningin Juliana gebruikt.
wapenschild 1987 tot heden
Over dit Schild
Kruit & Oxenaar
Het huidige wapenschild behorende bij het predicaat met de toevoeging “Bij Koninklijke Beschikking Hofleverancier” na wijzigingen die HM Koningin Beatrix in 1987 heeft laten doorvoeren.
Het ontwerp stamt van Kruit & Oxenaar en werd tot 2008 vervaardigd door de firma Bosman & Florack in Amsterdam. Vanaf 2008 wordt het wapenschild vervaardigd door de firma Sillen & Co te Swalmen in Limburg. ZM Koning Willem Alexander heeft sinds zijn troonsaanvaarding in 2013 geen wijzigingen aangebracht.
Omdat er allerlei uitingsvormen geweest zijn van het predicaat heeft Koningin Beatrix in 1987 de bezem erdoor gehaald en heeft zij vastgelegd dat dit wapenschild het enige is dat gerechtigden mogen voeren. Dat geldt voor het wapenschild zelf alsmede de uitingsvormen in briefpapier, website, stickers op auto’s enz.
Er is tevens nog een uitingsvorm in zwart-wit en rood-wit. Tevens kan het wapenschild in geborduurde vorm gebruikt worden. Daarvoor zijn er vectorbestanden bij de Dienst Koninklijk Huis aan te vragen.
Buitenlandse wapenschilden
in de collectie
Hohenzollern
Het Huis Hohenzollern is een Duits vorstengeslacht, oorspronkelijk afkomstig uit Zwaben. Uit het geslacht kwamen monarchen van onder meer Pruisen, het Duitse Keizerrijk en Roemenië voort. De naam van de dynastie is afgeleid van de burcht Zollern bij Hechingen.
Het Huis Hohenzollern is sinds 1947 geen regerend geslacht meer. Het huidige hoofd van de Frankische linie is Georg Friedrich Ferdinand van Pruisen, achter achterkleinzoon van keizer Wilhelm II. Het hoofd van de Zwabische linie is thans Karl Friedrich, achter achterkleinzoon van Leopold. Andere bekende telgen uit deze laatste tak zijn diens oom Ferfried – die vanwege zijn frivole levensstijl regelmatig in de kolommen van de roddelpers figureert – en ex-koning Michaël.
Meer over het Huis Hohenzollern
The Arms of Dominion
Dit exemplaar stamt uit de regeerperiode van King George V (1910 – 1936). Het Wapen van het Verenigd Koninkrijk (Engels: Royal Coat of Arms of the United Kingdom) is het officiële wapen van de Britse monarch, nu Koningin Elizabeth II.
Dit wapen wordt gebruikt door de koningin in haar hoedanigheid als monarch, en is officieel bekend als haar Arms of Dominion. Varianten van het wapen worden gebruikt door andere leden van de Britse koninklijke familie en door de overheid van het Verenigd Koninkrijk. De koningin heeft in Schotland een andere versie van het wapen, waar weer een variant van in gebruik is bij het Scotland Office, de Schotse gouvernementele vertegenwoordiging in de Britse overheid.
Meer over The Coat of Arms
Willem van Oranje in 1580, door Adriaen Tomasz Key
Je maintiendrai
De laatste Prins van Oranje uit het Huis Chalon was Filibert van Chalon. Hij stierf kinderloos in 1530. Zijn erfgenaam was zijn neef René van Nassau. René erfde dus het Prinsdom Orange. Voorwaarde was dat hij de naam en het wapen van Chalon zou aannemen. Hij is daarom bekend onder de naam René van Chalon. En hij nam het wapen van Chalon aan, met het devies ‘Je maintiendray Châlons’.
Toen René in 1544 sneuvelde zonder legitieme kinderen na te laten, was zijn neef Willem van Nassau zijn erfgenaam. Deze erfgenaam werd bekend als Prins Willem van Oranje. Willem van Oranje nam een nieuw wapen aan en veranderde het devies van René in ‘Je maintiendray Nassau’. Door zijn opvolgers werd het woord Nassau weggelaten.
Prins Willem van Oranje heeft in een brief uit januari 1565 een verklaring gegeven van de betekenis van deze wapenspreuk:
Je maintiendrai la vertu et noblesse.
Je maintiendrai de mon nom la haultesse.
Je maintiendrai l’honneur, la foy, la loy
de Dieu, du Roy, de mes amys et moy.’
« Ik zal de deugd en adeldom
De hoogheid van mijn naam
De eer, het geloof, de wet van God
Van de Koning, van mijn vrienden en mij, handhaven »
Bij de vestiging van het Koninkrijk der Nederlanden in 1815 is het wapen van het Koninkrijk vastgesteld, dat tevens het wapen van de Koning is. Later zijn er nog enkele wijzigingen in aangebracht, maar altijd heeft het devies ‘Je Maintiendrai’ er onderdeel van uit gemaakt.
Bron: koninklijkhuis.nl
Met vriendelijke dank aan de heer Marc Scheidius, secretaris van de Hoge Raad van Adel te ’s-Gravenhage
Kaart van de Republiek der Zeven Verenigde Nederlanden. Met overzeese gebiedsdelen.
Nederland als Republiek
Tot 1795 was Nederland een republiek, die bestond uit een statenbond: de Republiek der Zeven Verenigde Nederlanden. Het was een bond van onafhankelijke staten die op basis van een gezamenlijk verdrag een staat vormen. In de Republiek der Zeven Verenigde Nederlanden waren de zeven gewesten autonoom. Maar het buitenlands beleid en defensie waren een zaak van de gewesten gezamenlijk.
In de Franse tijd wordt de oude Republiek der Nederlanden omgevormd tot een moderne eenheidsstaat. Deze krijgt de naam Bataafse Republiek (1795-1806).
Staatsieportret van Koning Willem I, door Joseph Paelink in 1819
Nederland als Monarchie
Onder Lodewijk Napoleon werd Nederland voor het eerst een Koninkrijk, het Koninkrijk Holland. Dit duurde slechts vier jaar (1806-1810).
In 1813 herwon Nederland zijn onafhankelijkheid. De zoon van de laatste stadhouder, Willem Frederik, keerde terug uit ballingschap en werd uitgeroepen tot soeverein vorst. De eerste Grondwet van de monarchie dateert uit 1814.
In 1815 bepaalde het Congres van Wenen dat de Noordelijke en Zuidelijke Nederlanden weer verenigd zouden worden. Willem Frederik riep zichzelf uit tot Koning van het nieuw ontstane Koninkrijk der Nederlanden: Koning Willem I..
De Zuidelijke Nederlanden scheidden zich in 1830 af en in 1839 bij het Verdrag van Londen, erkende Nederland het nieuwe Koninkrijk België.
Bij het uitroepen van het Koninkrijk der Nederlanden in 1815 is het wapen van het Koninkrijk vastgesteld, dat tevens het wapen van de Koning is.
Bron: koninklijkhuis.nl
Met vriendelijke dank aan de heer Marc Scheidius, secretaris van de Hoge Raad van Adel te ’s-Gravenhage
De stad Hechingen met daarboven de burcht Hohenzollern op een kaart uit 1643
Het Huis Hohenzollern: van graaf tot keizer
De eerste vermelding van een graaf van Zollern dateert uit 1061. Op grond van de naam van deze Burchard I van Zollern veronderstelt men dat deze graven afstamden van het geslacht der Retische Burchardingen. Stamvader van de Hohenzollern is waarschijnlijk Frederik I van Zollern, die in 1111 door Frederik I van Staufen in de gravenstand werd verheven. Frederik III verwierf in 1191 door huwelijk het burggraafschap Neurenberg.
De zoons van Frederik III verdeelden hun erfgoed in 1227 onderling. Frederik IV verkreeg de Zwabische goederen en Koenraad III met Neurenberg de Frankische bezittingen. Beide takken bestaan tot op de dag van vandaag voort. Uit Koenraads Frankische linie kwamen de latere markgraven/keurvorsten van Brandenburg, koningen van Pruisen en Duitse keizers voort; Frederiks Zwabische linie bleef in Zwaben gevestigd, maar regeerde van 1866 tot 1947 over Roemenië.
De Leeuw
De Zwabische tak van de Hohenzollern werd gesticht door Frederik IV met de Leeuw. Zijn kleinzoons Frederik VI de Ridder en Frederik van Merkenburg verdeelden hun gebied in 1288 onderling, waarbij de eerste de linie Hohenzollern-Hohenzollern, de tweede de linie Hohenzollern-Schalksburg stichtte. De Schalkburgse linie stierf in 1408 uit en viel weer toe aan de hoofdlinie.
Onder de kleinzoons van Frederik de Ridder, Frederik IX de oude Zwarte Graaf en Frederik X van Straatsburg, kwam in 1344 een tweede deling tot stand. De tak van Frederik IX stierf echter reeds met zijn zoon in 1412 uit. De Straatsburgse linie werd in 1402 wederom opgedeeld tussen de broers Frederik XII de Oettinger en Eitel Frederik I.
Broederstrijd
Na een gewelddadige broederstrijd, die pas tot een eind kwam met de dood van de Öttinger (1443), verenigde Eitel Frederiks zoon Joost Nicolaas de Hohenzollernse bezittingen weer. Diens zoon Eitel Frederik II kwam met Brandenburg overeen dat die tak de Zwabische gebieden zou erven bij een eventueel uitsterven van de Zwabische tak. Keizer Maximiliaan I benoemde Eitel Frederik II in 1495 tot voorzitter (kamerrechter) van het Rijkskamergerecht, een ambt dat erfelijk werd.
De kleinzoons van Eitel Frederiks zoon Karel I, sinds 1534 ook graaf van Sigmaringen, stichtten na zijn dood in 1576 de linies Hohenzollern-Sigmaringen (Karel II), Hohenzollern-Hechingen (Eitel Frederik IV) en Hohenzollern-Haigerloch (Christoffel). De linie Haigerloch stierf in 1634 uit. Hohenzollern-Hechingen en -Sigmaringen werden in 1623 tot vorstendom verheven. De laatste regerende vorsten, Frederik Willem Constantijn en Karel Anton, stonden in 1849 hun soevereiniteit af aan Pruisen.
Karel Anton nam na het uitsterven van de linie Hechingen in 1869 de titel vorst van Hohenzollern aan. Zijn oudste zoon Leopold was in 1870 kandidaat voor de Spaanse troon, een situatie die uiteindelijk de aanleiding zou gaan worden voor de Frans-Duitse Oorlog. Zijn tweede zoon Karel werd in 1866 als Carol I vorst en in 1881 koning van Roemenië. Nakomelingen van Leopold (Carol was kinderloos) regeerden over Roemenië tot 1947, toen koning Michael door de communisten werd afgezet.
De laatste Duitse Keizer, Wilhelm II, leefde tot aan zijn dood in 1941 op Huis Doorn in Utrecht.
Nederland
Na de Eerste Wereldoorlog werd Keizer Wilhelm II in 1918 afgezet en werd Duitsland een republiek. Wilhelm vluchtte naar Nederland en leefde tot aan zijn dood in 1941 op Huis Doorn. Daar bevindt zijn gebalsemde lichaam zich nog altijd. Hij had bepaald dat zijn stoffelijk overschot pas naar Duitsland zou mogen worden overgebracht als Duitsland weer een monarchie zou worden.
Het huis Hohenzollern is sinds 1947 geen regerend geslacht meer. Het huidige hoofd van de Frankische linie is Georg Friedrich Ferdinand van Pruisen, achter achterkleinzoon van keizer Wilhelm II. Het hoofd van de Zwabische linie is thans Karl Friedrich, achter achterkleinzoon van Leopold. Andere bekende telgen uit deze laatste tak zijn diens oom Ferfried – die vanwege zijn frivole levensstijl regelmatig in de kolommen van de roddelpers figureert – en ex-koning Michaël.
The Royal Coat of Arms
De Schotse variant
In Schotland wordt een andere versie van het wapen gebruikt. Hierin zijn de twee schildhouders van plaats gewisseld en houdt de eenhoorn een lans met daaraan de vlag van Schotland vast terwijl de leeuw een lans met daaraan de vlag van Engeland vasthoudt. De eenhoorn is in deze versie van het wapen gekroond.
Het wapen heeft in deze versie het wapen van Schotland in het eerste en vierde kwartier, het wapen van Engeland in het tweede en het wapen van Ierland in het derde kwartier. Het wapen is omgeven door de Orde van de Distel. het wapen is gekroond met een helm, waarboven een kroon is afgebeeld, met daarboven een zittende gekroonde leeuw van keel met een tong van azuur met in zijn rechterpoot een zwaard en in zijn linkerpoot een scepter van goud.
De wapenspreuk luidt Nemo me impune lacessit (“Niemand tergt me ongestraft”). In het grasveld staan distels (een nationaal symbool van Schotland). Boven het helmteken staat In Defens, een afgekorte vorm van het nationale motto In My Defens God Me Defend.
Bron: Russell Tanguay van de Royal Britsh warrant Holders Association.
Contact